Reparatie van het melkkannetje

Dat dit melkkannetje geen Kitsch is was te zien aan de kwaliteit van het bak proces en de fraaie glazuur.

Het oortje was er in twee delen afgebroken en ooit aangelijmd en losgelaten. Eerst moest er met watjes en oplosmiddel de lijm ingeweekt en verwijderd worden en laten drogen zodat het weer een schoon stuk keramiek was. Daarna werd het strak gelijmd.

Doordat de breuklijnen niet meer fraai op elkaar aansloten werd het aangevuld met een vullende en lijmende twee componenten pasta. Deze kon na uitharding mooi in model geschuurd worden en later in meerdere lagen op kleur gebracht met een groenige glazuur. Deze kleur meng ik zelf met pure pigmenten om exact de goede toon na te bootsen.

Pas toen het af was werd het oortje uiteindelijk geglazuurd met koude lak. Een restauratie is altijd reversibel.

Het is als restaurateur van keramiek, zoals van dit melkkannetje, altijd weer een plezier om het te mogen opknappen.